Het hoort gelukkig bij onze tijd dat we bewust willen (en in de regel kunnen) kiezen of en hoeveel kinderen we willen krijgen, of zoals wel vaak wordt gezegd, willen ’maken’. De band tussen seksualiteit en voortplanting is weliswaareen natuurlijk feit, maar de mens heeft zich in grote mate geëmancipeerd van de natuur: we kunnen zelf bepalen of de natuur ons kinderen mag opleveren.

Dit is een verworvenheid die een grote verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Het niet laten komen van een kind heeft namelijk niet alleen consequenties voor degenen die die keuze maken, maar ook voor het kind dat op dat moment niet kan incarneren.